Αν ακούς απόψε...

  Είναι παράξενο το πώς υπάρχει πάντα εκείνο το άγνωστο που μας ελκύει. Ο κάθε άνθρωπος είναι ένα μεγάλο μυστήριο από μόνος του. Και το κάθε μυστήριο βρίσκεται εκεί, έτοιμο να το εξερευνήσεις. Είναι ενδιαφέρον να προσπαθείς να ανακαλύψεις κι άλλες πλευρές ενός ατόμου και να ξεκλειδώσεις έναν άλλο εσωτερικό εαυτό του.

  Κανείς δεν είναι αυτό που δείχνει, αυτό είναι το μοναδικό πράγμα για το οποίο είμαι σίγουρη. Μου το έχουν αποδείξει όλοι, το έχω μάθει πλέον, το βλέπω και σε εμένα. Ούτε εσύ είσαι αυτό που φαίνεσαι, όχι τόσο. Ας το παραδεχτώ, είσαι κι εσύ ένα απ' τα πιο παράξενα άτομα που έχω γνωρίσει. Και αυτό είναι που με συναρπάζει τόσο. 
  Είσαι το μαύρο και το άσπρο μαζί, είσαι ο ήλιος και η βροχή ταυτόχρονα. Περίεργη η αντίδρασή μου στη βροχή, όπως πάντα, μα το ίδιο περίεργη είναι και στον ήλιο. Τον έχω υπερεκτιμήσει και εγώ-όπως με έκανε να καταλάβω ένας άλλος παράξενος τύπος σήμερα.
  Ξέρεις, κάθε μυστήριο μπορεί να λυθεί. Δεν θέλω να σε μάθω τόσο ακόμα, άλλωστε απ' ότι έχω καταλάβει δε θα με αφήσεις. Όμως υπάρχει κάτι που με ελκύει πάνω σου τόσο πολύ, με τραβάει και θέλω να σε ξεκλειδώσω και να δω τι κρύβεις μέσα σου, ποιος είναι ο δικός σου βυθός, γιατί ούτε εσύ είσαι αυτό που φαίνεσαι. Σου είπα και πριν, δε θα με αφήσεις. Αλλά η δύναμη της περιέργειας και της θέλησής μου δε θα με αφήσει σε ησυχία.
  Εγώ θα προσπαθήσω να σε μάθω κι ας κλείνεσαι όλο και περισσότερο-θα το κάνεις, είμαι σίγουρη. Όμως πολύ θα ήθελα να έρθω, να σε κοιτάξω στα μάτια και να σε ρωτήσω: "Αν ο κάθε άνθρωπος είναι ένα μεγάλο μυστήριο, θέλεις να προσπαθήσεις να εξερευνήσεις εσύ το δικό μου;"

Δεν ξέρω απόψε πώς περνάς, σε ποια γωνία ακουμπάς

ποιο δρόμο διάλεξες να πας και ποια ιστορία κουβαλάς..

Απόψε, αν θα βγεις απόψε

μην πας μακριά..

Αν μ' ακούς απόψε,

μην πεις τίποτα..